Stage in Londen!
Door: Tim
Blijf op de hoogte en volg Tim
14 Februari 2013 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Vrijdag 1 februari was het zover, het avontuur begint! Ik ga naar Londen voor 5 maanden om er een marketing en sales stage te lopen bij Travel Matters, spannend!
Ik heb thuis afscheid genomen van Beau en ik ben daarna met mijn ouders naar het treinstation van Goes gereden, waar ze me hebben uitgezwaaid. Ik ben met de trein van half 10 vertrokken en moest via Roosendaal, Antwerpen en Brussel reizen om vervolgens in Brussel-Zuid over te stappen op de Eurostar naar Londen. Het was al wat moeilijker door al het gezeur met de Fyra maar als ik dan deze reis maak moet er natuurlijk nog iets extra misgaan. Op Antwerpen, waar ik moest overstappen op de trein naar Brussel-Zuid kreeg ik te horen dat de trein waar ik zin zat defect was en dat deze later zou vertrekken. Bijna 20 minuten later was ik nog steeds aan het wachten in deze trein en toen kwam ineens de boodschap dat de trein helemaal niet meer ging vertrekken en dat we binnen 5 minuten naar een ander perron moesten voor een andere trein. Geen idee waar die zou vertrekken want dat gaven ze niet aan en er was niemand om het te vragen, dus heb ik de menigte maar gevolgd. Toen ik eenmaal in die trein zat leek het wel een 5e-hands exemplaar uit een of ander derdewereldland die ook nog eens enorm vaak stopte waardoor ik nog meer vertraging opliep. Gelukkig waren de mensen in de trein wel erg vriendelijk en behulpzaam *kuch*. Toen we dan ein-de-lijk aankwamen op Brussel-Zuid was het inmiddels al 12:45 en de Eurostar zou om 12:56 vertrekken. Ik had iemand gevonden die ook de Eurostar moest halen en daar ben ik maar achteraan gelopen, gelukkig wist hij de weg want het stond wederom echt waardeloos aangegeven waar de trein zou vertrekken. Eenmaal aangekomen bij de incheckbalie van de Eurostar bleek dat hij al was vertrokken en ik 3 uur kon wachten.. begint dat even fijn..
Maar goed, 3 uur later stapte ik dan eindelijk op de trein en even later stond ik op St. Pancras International, het treinstation waar de Eurostar aankomt. Vanaf daar moest ik met de metro naar mijn appartement in Wembley. Alles stond heel duidelijk aangegeven dus het vinden van de goede metro was geen probleem. Beetje jammer alleen was dat ik door de vertraging in België tijdens de spits aankwam in Londen, sta je dan met je rugzak en 2 koffers opgepropt in het OV.
Ongeveer om 7 uur kwam ik aan bij mijn huisvesting, APT Student Court, een gloednieuw gebouw dat pas in september 2012 geopend is. Maar eenmaal binnen kom ik erachter dat de receptie al dicht is (kan het nog erger?) en dat ik het ‘noodnummer’ moet bellen dat op een op de balie geplakt briefje staat. Valencia all over again!
Gelukkig kwam er snel iemand van het personeel om me te helpen en de receptioniste terug te halen die toegang heeft tot alle gegevens wat betreft het inchecken. Maar die was niet bereikbaar en ik moest zo’n drie kwartier wachten voordat hij besloot dat hij me in een leegstaande kamer liet slapen voor de aankomende nacht. De volgende ochtend om 10 uur zou ik pas ‘echt’ inchecken, allemaal prima opgelost dus! :)
De volgende ochtend om 10 uur ben ik alles gaan regelen en had ik officieel mijn kamer. Gelukkig zag die er heel goed en schoon uit. Ik heb zelfs een eigen badkamer, wel zo fijn. De keuken, die ik met mijn 5 andere flatgenoten deel, zag er ook prima uit!
Vervolgens heb ik mijn kamer ingericht maar ik kwam erachter dat er geen handdoeken, hoeslakens enzovoort waren, dus ben ik die gaan halen. In de middag ben ik even de stad in geweest om de route naar het centrum even uit te proberen en heb meteen wat sightseeing gedaan. Daarna ben ik weer teruggegaan naar mijn appartement in Wembley om me op te frissen. ’s Avonds heb ik met Stephanie gemeet, die de afgelopen paar maanden ook in Londen zat om te studeren en waarmee ik via klasgenoten die dat ook hebben gedaan in contact ben gekomen. We hadden op Leicester Square afgesproken en teeeeeerrrrrrrringg wat een drukte!! Er zaten naar mijn idee meer mensen in de ondergrondse dan dat er in Bruinisse wonen, echt bizar. Eenmaal boven aangekomen zijn we naar Bella Italia gegaan, een gezellig en druk restaurant waar ik een heerlijke pizza en als nagerecht tiramisu heb gegeten. Vervolgens zijn we naar de favoriete bar van Stephanie gegaan; Yates, een toffe tent met zowel een dansvloer als een loungegedeelte en de muziek was er prima! Na ongeveer een uur ben ik naar huis gegaan omdat ik best moe was en ik nog geen idee had over tot hoe laat de metro’s zouden rijden. Maar de eerste avond ‘uit’ was geslaagd!
Zondag heb ik uitgeslapen en nog wat boodschappen gedaan. Vervolgens ben ik de route naar mijn stageplek gaan uitpluizen, van Wembley Park naar Clapham South. Een hele tour eigenlijk, maar alles staat duidelijk aangegeven en de metro’s rijden ongeveer om de 3 minuten. Ongeveer een uur later stond ik dan voor de deur van mijn stagebedrijf Travel Matters. Best een raar idee dat ik daar voor de komende 5 maanden stage ga lopen..
Vervolgens ben ik teruggegaan naar het centrum en ben ik wat winkels in geweest en heb ik wederom wat sightseeing gedaan. Er is meer dan genoeg te zien en te doen dus ik denk dat ik me hier de komende 5 maanden prima kan vermaken!
In de avond ben ik terug naar mijn appartement gegaan en heb ik een aantal van mijn flatgenoten ontmoet, twee meiden uit de UK die in Londen studeren. Kan ik dan toch eindelijk een poging doen om mijn geleerde Engels in de praktijk brengen en dat ging nog best goed tot mijn verbazing.
De volgende dag ging de wekker vroeg in de morgen, het was nu dan echt zover; de eerste stagedag! Na een uur opgepropt te zitten tussen het kantoorvolk in de metro kwam ik dan om 8:45 aan bij mijn stagebedrijf, om er vervolgens achter te komen dat ze pas om 9:30 echt open zouden gaan. Maar ja, beter te vroeg dan te laat op de eerste dag toch?
Ik heb toen mijn bedrijfsbegeleider ontmoet, Karen, die me meteen een rondleiding door het bedrijfje gaf. Ze was heel aardig en enthousiast en later heb ik ook de andere collega’s ontmoet. Ik ben wat meer te weten gekomen over het bedrijf en ik kreeg een lijst met een aantal taken die ik zou kunnen doen. Er zaten een aantal leuke en interessante dingen tussen, onder andere het schrijven van blogs over vakanties met een blik op duurzaamheid, werken met sociale media en het samenstellen van een gids met verschillende kleine ‘groene’ boetiek hotelletjes over de hele wereld voor huwelijksreizen! De eerste paar dagen ben ik bezig geweest met een blog over mijn vakantie naar Lanzarote, waar mijn bedrijfsbegeleider heel toevallig ook naartoe zou gaan het komende weekend. Het schrijven van de blog was heel leuk en leerzaam om te doen omdat ik zo echt aan mijn Engels kon werken, een van de hoofdredenen waarom ik ervoor heb gekozen om stage te lopen in Engeland.
Toen ik die avond thuiskwam heb ik nog twee andere huisgenoten ontmoet, ook twee meiden uit de UK. Allebei erg aardig en ook zij studeren, net als de 2 anderen, al sinds september in Londen. Ik heb ze ook gevraagd naar de 5e flatgenoot, omdat ik die nog steeds niet had gezien. Maar ik kreeg te horen dat deze jongen vrijwel altijd in zijn kamer zit en blijkbaar alleen rond 3 uur ’s nachts zijn kamer uitkomt om wat te eten, beetje vaag dus.. Maar goed, de huisgenoten die ik tot nu toe heb ontmoet zijn allemaal aardig dus dat komt wel goed!
Donderdag ben ik na werktijd (jaja goed he) meegegaan naar een door mijn stagebedrijf georganiseerd evenement. Een ‘Destination Talk’ met meerdere sprekers van reisorganisaties voor een publiek van hun eigen klanten om aandacht te besteden aan de ‘Responsible Tourism Week 2013’. Het was een interessante presentatie maar ik vond het nog interessanter om te zien hoe belangrijk service is en wat voor een band Travel Matters met haar klanten heeft, erg leerzaam!
De dag erna mocht ik om 11 uur beginnen omdat ik naar het event was geweest, best fijn! Het is namelijk nogal wennen om van 8 uur werken per week naar 8 uur werken per dag te gaan.. Meestal kan ik het laatste uur ook echt geen concentratie meer opbrengen en zit ik maar een beetje te internetten. Gelukkig ging de tijd ging vrij snel en ik had weekend! Heuhhhhhh!
Ik moest wel echt even bijkomen van zo’n lange week werken! Ik ben pas rond 7 uur thuis en eet pas rond half 8. Vervolgens blijf ik met mijn huisgenoten nog even in de keuken chillen en dan ga ik alweer naar bed! Ik moet dus echt de weekenden gebruiken om dingen te doen in Londen, wat ook mijn planning is.
Zaterdag heb ik weer met Stephanie afgesproken en zijn we na een heeeeeerlijk broodje van Pret a Manger (aanrader!) naar Oxford Street gegaan, waar we onder andere de Primark (die is echt huuuuuuuuuuuuuuuge) en River Island zijn binnengegaan. Die avond hebben we gegeten bij de McDonald’s, de eerste keer sinds dat ik in Londen ben dus dat mocht wel!
Later op de avond zijn we weer naar Yates geweest waar we wat hebben gedronken met een Vlaamse (hahaha amai) vriendin van haar waarmee ze in Amerika heeft gestudeerd.
De volgende dag, zondag 10 februari ben ik naar de viering van het Chinees Nieuwjaar geweest in Chinatown. Ik kwam pas rond het middag uur aan en er was al een parade geweest maar ze waren nog steeds bezig met het langsgaan van de Chinese winkels en restaurants met een drakenpak, om ze geluk en voorspoed voor het nieuwe jaar te wensen. Iets waar nogal veel toeristen op afkomen en voordat ik het wist werd stond ik tussen een zwaar irritante menigte die aan alle kanten aan het duwen en trekken was. Het was me uiteindelijk wel gelukt om dichtbij het gebeuren te komen en ik stond klaar met mijn camera om wat foto’s te maken. ..Maar natuurlijk heb ik mijn SD-kaart laten liggen in mijn appartement dus kon ik maar een aantal foto’s met mijn camera maken, typisch..
Later op de dag had ik wederom met Stephanie afgesproken en zijn we weer even langs de viering van het Chinees Nieuwjaar gegaan, waar het nog steeds enorm druk was. Vervolgens besloten we om wat te gaan eten en hebben we, als echte Hollanders, naar mijn idee wel een uur door het regenachtige weer gelopen om iets goedkoops te zoeken. Maar uiteindelijk zijn we gewoon weer bij Bella Italia uitgekomen en hebben we een pizza en een dessert op.
Rond 5 uur ’s avonds zijn we naar Trafalgar Square gegaan, waar we een goed plekje hadden gevonden voor het vuurwerk dat om 6 uur zou plaatsvinden. In de tussentijd keken we nog naar wat optredens en waren we aan het klagen over de kou en de regen. En ik vooral over de paraplu’s, die moeten ze echt verbieden tijdens grote evenementen want ik was de halve dag bezig met het ontwijken van die dingen zodat ik aan de eind van de dag nog ogen had.
Maar het was na het afzien dan toch eindelijk 6 uur en we stonden klaar voor het spetterende, knallende, geweldige, indrukwekkende vuurwerkspektakel… van wel 5 minuten!
En toen zat het tweede weekend in Londen er al weer op! De eerste week is echt voorbij gevlogen en de tweede week zou al bijna van start gaan! Ik zat er eigenlijk wel een beetje tegenop te kijken om zo’n lange week te werken maar het is nu ik deze blog schrijf alweer donderdag en de dagen zijn voorbij gevlogen! Ik heb deze week onder andere nog een blog geschreven, een Prezi presentatie gemaakt van het event van de afgelopen week en al best vaak de telefoon opgenomen! Dat laatste is soms alleen nogal lastig omdat het geluid dat uit de telefoon komt vrij zacht is en die Engelsen soms echt ratelen en ik er amper wat van kan maken. Om nog maar te zwijgen over die leuke accenten.
Ik heb het tot nu toe in ieder geval prima naar mijn zin en dit weekend ga ik waarschijnlijk naar Camden Town waar ik erg naar uitkijk!
Bye Bye!
Ik heb thuis afscheid genomen van Beau en ik ben daarna met mijn ouders naar het treinstation van Goes gereden, waar ze me hebben uitgezwaaid. Ik ben met de trein van half 10 vertrokken en moest via Roosendaal, Antwerpen en Brussel reizen om vervolgens in Brussel-Zuid over te stappen op de Eurostar naar Londen. Het was al wat moeilijker door al het gezeur met de Fyra maar als ik dan deze reis maak moet er natuurlijk nog iets extra misgaan. Op Antwerpen, waar ik moest overstappen op de trein naar Brussel-Zuid kreeg ik te horen dat de trein waar ik zin zat defect was en dat deze later zou vertrekken. Bijna 20 minuten later was ik nog steeds aan het wachten in deze trein en toen kwam ineens de boodschap dat de trein helemaal niet meer ging vertrekken en dat we binnen 5 minuten naar een ander perron moesten voor een andere trein. Geen idee waar die zou vertrekken want dat gaven ze niet aan en er was niemand om het te vragen, dus heb ik de menigte maar gevolgd. Toen ik eenmaal in die trein zat leek het wel een 5e-hands exemplaar uit een of ander derdewereldland die ook nog eens enorm vaak stopte waardoor ik nog meer vertraging opliep. Gelukkig waren de mensen in de trein wel erg vriendelijk en behulpzaam *kuch*. Toen we dan ein-de-lijk aankwamen op Brussel-Zuid was het inmiddels al 12:45 en de Eurostar zou om 12:56 vertrekken. Ik had iemand gevonden die ook de Eurostar moest halen en daar ben ik maar achteraan gelopen, gelukkig wist hij de weg want het stond wederom echt waardeloos aangegeven waar de trein zou vertrekken. Eenmaal aangekomen bij de incheckbalie van de Eurostar bleek dat hij al was vertrokken en ik 3 uur kon wachten.. begint dat even fijn..
Maar goed, 3 uur later stapte ik dan eindelijk op de trein en even later stond ik op St. Pancras International, het treinstation waar de Eurostar aankomt. Vanaf daar moest ik met de metro naar mijn appartement in Wembley. Alles stond heel duidelijk aangegeven dus het vinden van de goede metro was geen probleem. Beetje jammer alleen was dat ik door de vertraging in België tijdens de spits aankwam in Londen, sta je dan met je rugzak en 2 koffers opgepropt in het OV.
Ongeveer om 7 uur kwam ik aan bij mijn huisvesting, APT Student Court, een gloednieuw gebouw dat pas in september 2012 geopend is. Maar eenmaal binnen kom ik erachter dat de receptie al dicht is (kan het nog erger?) en dat ik het ‘noodnummer’ moet bellen dat op een op de balie geplakt briefje staat. Valencia all over again!
Gelukkig kwam er snel iemand van het personeel om me te helpen en de receptioniste terug te halen die toegang heeft tot alle gegevens wat betreft het inchecken. Maar die was niet bereikbaar en ik moest zo’n drie kwartier wachten voordat hij besloot dat hij me in een leegstaande kamer liet slapen voor de aankomende nacht. De volgende ochtend om 10 uur zou ik pas ‘echt’ inchecken, allemaal prima opgelost dus! :)
De volgende ochtend om 10 uur ben ik alles gaan regelen en had ik officieel mijn kamer. Gelukkig zag die er heel goed en schoon uit. Ik heb zelfs een eigen badkamer, wel zo fijn. De keuken, die ik met mijn 5 andere flatgenoten deel, zag er ook prima uit!
Vervolgens heb ik mijn kamer ingericht maar ik kwam erachter dat er geen handdoeken, hoeslakens enzovoort waren, dus ben ik die gaan halen. In de middag ben ik even de stad in geweest om de route naar het centrum even uit te proberen en heb meteen wat sightseeing gedaan. Daarna ben ik weer teruggegaan naar mijn appartement in Wembley om me op te frissen. ’s Avonds heb ik met Stephanie gemeet, die de afgelopen paar maanden ook in Londen zat om te studeren en waarmee ik via klasgenoten die dat ook hebben gedaan in contact ben gekomen. We hadden op Leicester Square afgesproken en teeeeeerrrrrrrringg wat een drukte!! Er zaten naar mijn idee meer mensen in de ondergrondse dan dat er in Bruinisse wonen, echt bizar. Eenmaal boven aangekomen zijn we naar Bella Italia gegaan, een gezellig en druk restaurant waar ik een heerlijke pizza en als nagerecht tiramisu heb gegeten. Vervolgens zijn we naar de favoriete bar van Stephanie gegaan; Yates, een toffe tent met zowel een dansvloer als een loungegedeelte en de muziek was er prima! Na ongeveer een uur ben ik naar huis gegaan omdat ik best moe was en ik nog geen idee had over tot hoe laat de metro’s zouden rijden. Maar de eerste avond ‘uit’ was geslaagd!
Zondag heb ik uitgeslapen en nog wat boodschappen gedaan. Vervolgens ben ik de route naar mijn stageplek gaan uitpluizen, van Wembley Park naar Clapham South. Een hele tour eigenlijk, maar alles staat duidelijk aangegeven en de metro’s rijden ongeveer om de 3 minuten. Ongeveer een uur later stond ik dan voor de deur van mijn stagebedrijf Travel Matters. Best een raar idee dat ik daar voor de komende 5 maanden stage ga lopen..
Vervolgens ben ik teruggegaan naar het centrum en ben ik wat winkels in geweest en heb ik wederom wat sightseeing gedaan. Er is meer dan genoeg te zien en te doen dus ik denk dat ik me hier de komende 5 maanden prima kan vermaken!
In de avond ben ik terug naar mijn appartement gegaan en heb ik een aantal van mijn flatgenoten ontmoet, twee meiden uit de UK die in Londen studeren. Kan ik dan toch eindelijk een poging doen om mijn geleerde Engels in de praktijk brengen en dat ging nog best goed tot mijn verbazing.
De volgende dag ging de wekker vroeg in de morgen, het was nu dan echt zover; de eerste stagedag! Na een uur opgepropt te zitten tussen het kantoorvolk in de metro kwam ik dan om 8:45 aan bij mijn stagebedrijf, om er vervolgens achter te komen dat ze pas om 9:30 echt open zouden gaan. Maar ja, beter te vroeg dan te laat op de eerste dag toch?
Ik heb toen mijn bedrijfsbegeleider ontmoet, Karen, die me meteen een rondleiding door het bedrijfje gaf. Ze was heel aardig en enthousiast en later heb ik ook de andere collega’s ontmoet. Ik ben wat meer te weten gekomen over het bedrijf en ik kreeg een lijst met een aantal taken die ik zou kunnen doen. Er zaten een aantal leuke en interessante dingen tussen, onder andere het schrijven van blogs over vakanties met een blik op duurzaamheid, werken met sociale media en het samenstellen van een gids met verschillende kleine ‘groene’ boetiek hotelletjes over de hele wereld voor huwelijksreizen! De eerste paar dagen ben ik bezig geweest met een blog over mijn vakantie naar Lanzarote, waar mijn bedrijfsbegeleider heel toevallig ook naartoe zou gaan het komende weekend. Het schrijven van de blog was heel leuk en leerzaam om te doen omdat ik zo echt aan mijn Engels kon werken, een van de hoofdredenen waarom ik ervoor heb gekozen om stage te lopen in Engeland.
Toen ik die avond thuiskwam heb ik nog twee andere huisgenoten ontmoet, ook twee meiden uit de UK. Allebei erg aardig en ook zij studeren, net als de 2 anderen, al sinds september in Londen. Ik heb ze ook gevraagd naar de 5e flatgenoot, omdat ik die nog steeds niet had gezien. Maar ik kreeg te horen dat deze jongen vrijwel altijd in zijn kamer zit en blijkbaar alleen rond 3 uur ’s nachts zijn kamer uitkomt om wat te eten, beetje vaag dus.. Maar goed, de huisgenoten die ik tot nu toe heb ontmoet zijn allemaal aardig dus dat komt wel goed!
Donderdag ben ik na werktijd (jaja goed he) meegegaan naar een door mijn stagebedrijf georganiseerd evenement. Een ‘Destination Talk’ met meerdere sprekers van reisorganisaties voor een publiek van hun eigen klanten om aandacht te besteden aan de ‘Responsible Tourism Week 2013’. Het was een interessante presentatie maar ik vond het nog interessanter om te zien hoe belangrijk service is en wat voor een band Travel Matters met haar klanten heeft, erg leerzaam!
De dag erna mocht ik om 11 uur beginnen omdat ik naar het event was geweest, best fijn! Het is namelijk nogal wennen om van 8 uur werken per week naar 8 uur werken per dag te gaan.. Meestal kan ik het laatste uur ook echt geen concentratie meer opbrengen en zit ik maar een beetje te internetten. Gelukkig ging de tijd ging vrij snel en ik had weekend! Heuhhhhhh!
Ik moest wel echt even bijkomen van zo’n lange week werken! Ik ben pas rond 7 uur thuis en eet pas rond half 8. Vervolgens blijf ik met mijn huisgenoten nog even in de keuken chillen en dan ga ik alweer naar bed! Ik moet dus echt de weekenden gebruiken om dingen te doen in Londen, wat ook mijn planning is.
Zaterdag heb ik weer met Stephanie afgesproken en zijn we na een heeeeeerlijk broodje van Pret a Manger (aanrader!) naar Oxford Street gegaan, waar we onder andere de Primark (die is echt huuuuuuuuuuuuuuuge) en River Island zijn binnengegaan. Die avond hebben we gegeten bij de McDonald’s, de eerste keer sinds dat ik in Londen ben dus dat mocht wel!
Later op de avond zijn we weer naar Yates geweest waar we wat hebben gedronken met een Vlaamse (hahaha amai) vriendin van haar waarmee ze in Amerika heeft gestudeerd.
De volgende dag, zondag 10 februari ben ik naar de viering van het Chinees Nieuwjaar geweest in Chinatown. Ik kwam pas rond het middag uur aan en er was al een parade geweest maar ze waren nog steeds bezig met het langsgaan van de Chinese winkels en restaurants met een drakenpak, om ze geluk en voorspoed voor het nieuwe jaar te wensen. Iets waar nogal veel toeristen op afkomen en voordat ik het wist werd stond ik tussen een zwaar irritante menigte die aan alle kanten aan het duwen en trekken was. Het was me uiteindelijk wel gelukt om dichtbij het gebeuren te komen en ik stond klaar met mijn camera om wat foto’s te maken. ..Maar natuurlijk heb ik mijn SD-kaart laten liggen in mijn appartement dus kon ik maar een aantal foto’s met mijn camera maken, typisch..
Later op de dag had ik wederom met Stephanie afgesproken en zijn we weer even langs de viering van het Chinees Nieuwjaar gegaan, waar het nog steeds enorm druk was. Vervolgens besloten we om wat te gaan eten en hebben we, als echte Hollanders, naar mijn idee wel een uur door het regenachtige weer gelopen om iets goedkoops te zoeken. Maar uiteindelijk zijn we gewoon weer bij Bella Italia uitgekomen en hebben we een pizza en een dessert op.
Rond 5 uur ’s avonds zijn we naar Trafalgar Square gegaan, waar we een goed plekje hadden gevonden voor het vuurwerk dat om 6 uur zou plaatsvinden. In de tussentijd keken we nog naar wat optredens en waren we aan het klagen over de kou en de regen. En ik vooral over de paraplu’s, die moeten ze echt verbieden tijdens grote evenementen want ik was de halve dag bezig met het ontwijken van die dingen zodat ik aan de eind van de dag nog ogen had.
Maar het was na het afzien dan toch eindelijk 6 uur en we stonden klaar voor het spetterende, knallende, geweldige, indrukwekkende vuurwerkspektakel… van wel 5 minuten!
En toen zat het tweede weekend in Londen er al weer op! De eerste week is echt voorbij gevlogen en de tweede week zou al bijna van start gaan! Ik zat er eigenlijk wel een beetje tegenop te kijken om zo’n lange week te werken maar het is nu ik deze blog schrijf alweer donderdag en de dagen zijn voorbij gevlogen! Ik heb deze week onder andere nog een blog geschreven, een Prezi presentatie gemaakt van het event van de afgelopen week en al best vaak de telefoon opgenomen! Dat laatste is soms alleen nogal lastig omdat het geluid dat uit de telefoon komt vrij zacht is en die Engelsen soms echt ratelen en ik er amper wat van kan maken. Om nog maar te zwijgen over die leuke accenten.
Ik heb het tot nu toe in ieder geval prima naar mijn zin en dit weekend ga ik waarschijnlijk naar Camden Town waar ik erg naar uitkijk!
Bye Bye!
